راهنمای مصرف داروی دیگوکسین
دیگوکسین دارویی است که برای درمان مشکلات قلبی از جمله نارسایی قلبی مورد استفاده قرار می گیرد . نارسایی قلبی شرایطی است که قلب نمی تواند خون کافی را برای تامین احتیاجات بدن پمپ نماید . در این شرایط داروی دیگوسین باعث بهبود توانایی قلب در پمپ کردن خون می شود .
دیگوکسین همچنین در افرادی که مبتلا به نامنظمی ضربان قلب یا ضربان سریع می باشند هم تجویز می شد و باعث کنترل و آهسته کردن ضربان قلب در آنها می گردد .
طریقه مصرف:
این دارو می بایست یک بار در روز و در زمان معینی مصرف شود . در صورتی که فراموش کردید دارو را مصرف کنید در صورتی که بیشتر از 12 ساعت از زمان مصرف دارو نگذشته باشد می توانید آن را مصرف کنید اگر بیشتر از 12 ساعت از زمان مصرف دارو گذشته باشد آن را در وقت خود در نوبت بعد مصرف کنید . و از مصرف دو برابر آن خودداری کنید . دارو ترجیحاً با معده خالی و با یک لیوان پر از آب مصرف شود . قبل از مصرف دارو در صورتیکه مبتلا به نارحتی کلیه ، تیرویید و عدم تعادل الکترولیتها مانند کم بودن سطح کلسیم ، پتاسیم و یا منیزیم در خون خود می باشید پزشکتان را مطلع سازید .

 

تداخل دیگوکسین با سایر داروها:
برخی از داروها با دیگوکسین اثر تداخلی دارند به شرح زیر

 

·   آنتی اسیدهای حاوی آلومینیوم یا منیزیم: داروهای ضد اسید آلومنیوم دار باعث کاهش فراهم زیستی دیگوکسین می شوند. بنابراین از مصرف این داروها مخصوصا تا 2 ساعت پس از مصرف دیگوکسین خودداری شود .

 

·         آلپرازولام

 

·         اپی نفرین

 

·         ایندومتاسین

 

·         داروهای ضد سرطان

 

·         داروها و مکمل هایی که حاوی کلسیم می باشند

 

·         دیورتیک هایی مثل اسپرنولاکتون وآمیدارون

 

   معمولا در اثر برخی دیورتیکها میزان پتاسیم کاهش می یابد و کمبود پتاسیم فرد را مستعد مسمومیت با دیگوکسین می نماید

 

حمایت تغذایه ای : برای افرادی که دیگوکسین مصرف می نمایند افزایش دریافت پتاسیم توصیه می شود .

 

مصرف منابع غذایی غنی از پتاسیم مفید می باشد برای مثال یک موز حاوی 500 میلی گرم پتاسیم می باشد .

 

·        لووتیروکسین

 

·        بعضی داروهای کاهنده کلسترول مانند کلستیرامین و کلستیپول

 

·        متوکلوپرامید

 

·        آنتی بیوتیکهایی مانند نئومایسین – ریفامپین– ارتیرومایسین- تتراساکینین

 

·        سولفاسالازین

 

·         بعضی داروهای ضد اسهال حاوی کاتولین و پکتین

 

·         ملین هایی مثل پسیلیوم

 

·         داروهای ضد فشار خون مانند آمیلودیپین – دیلتازم – وراپامیل – نفردسین

 

·        داروهای استروئیدی مانند پردنیزول ، دگزامتازون

 

·   فیبرهای رژیمی نامحصول باعث کم شدن جذب دیگوکسین در نتیجه کاهش تاثیر آن می شوند به همین دلیل توصیه می شود در این دارو حداقل یک ساعت قبل و یا 2 ساعت بعد از غذا مصرف شود . غذاهای پر فیبر مثل سبو س، غلات و مکمل های غذای پر فیبر

 

اگر این داروها و یا غذاهای پر فیبر در زمان نزدیک به مصرف دیگوکسین مصرف شوند . باعث کم شدن مقدار این دارو در خون می شوند . به همین دلیل توصیه می شود که این دارو با معده خالی مصرف شود .
بنابراین توصیه می شود قبل از مصرف هر گونه دارویی حتماً با پزشک خود مشورت نمایید .

 

 عوارض جانبی ناشی از مصرف دیگوکسین چیست.
برخی از بیماران در اثر مصرف دیگوکسین دچار برخی عوارض جانبی می شوند مانند تهوع ، استفراغ ، اسهال ، درد معده ، کاهش اشتها به غذا ، خستگی غیر معمول ، کاهش ضربان قلب ، نامنظمی ضربان قلب ، گیجی غش ، تغییر در بینایی ، دیدن هاله نورانی اطراف اجسام ،عصبانیت و افسردگی
توجه داشته باشید برخی از این عوارض جانبی می توانند به صورت هشدار باشند و درصورت مصرف تصادفی بیش از حد این دارو حتما به آنها توجه داشته ودر صورت بروز سریعا با پزشک تماس بگیرید مانند :

 

کاهش یا افزایش سرعت ضربان قلب
- مدفوع خونی یا سیاه
- تاری دید
– گیجی و حالت توهم

 

 تداخل دیگوکسین وگیاهان دارویی:
برخی از داروهای گیاهی باعث تغییر اثر دیگوکسین می شوند . برای مثال جنسینگ باعث افزایش سطح دیگوکسین در خون وگیاه علف چای باعث کاهش 25 این دارو در خون می شود .
برخی از گیاهان حاوی گلیکوزیدهای قلبی استروئیدی مشابه ترکیبات دیژیتال ومشتقات آنها می باشند چنین گلیکوزیدهایی در صورت مصرف همزمان با داروهایی مانند دیگوکسین به دلیل اثرات افزایشی می توانند منجر به سمیت قلبی شوند.
گیاهانی که حاوی ترکیبات دیجیتال می باشند به شرح زیر هستند شیرین بیان ، گل انگشتدانه ،برگهای خرزهره ،هوفاریقون (علف چای )
سایر گیاهان دارویی که میتوانند منجر به القای اثرات سمی گلیکوزیدهای دیژیتالی شوند شامل آنهایی است که سبب کاهش سطح سرمی پتاسیم می شوند .این نوع از گیاهان چنانچه به عنوان مسهل به طور مزمن مصرف شوند یادر مقادیر زیاد به کارروند به طور معمول موجب دفع شدید پتاسیم از مدفوع می شوند ازجمله گیاه سنا ،ریشه ریواس وریشه ترشک
گیاهان حاوی کافئین نه تنها کاهش پتاسیم را تشدید می کنند بلکه ضربان قلب وفشار خون را نیز افزایش می دهند .

 

زالزالک : مصرف گیاه و یا میوه زالزالک باعث تقویت و عملکرد دیگوکسین می شود . بنابراین از مصرف آن همراه با دیگوکسین خودداری نمود .

 

توصیه :
از گرمای بیش از حد یا هیدراته شدن (کمبود آب بدن ) در آب و هوای گرم یا ورزش شدید و یا کم نوشیدن آب خودداری کنید زیرا در اثر کم شدن آب بدن مسمومیت ناشی از دیگوکسین رخ می دهد.
افزایش اندکی در کلسیم پلاسما باعث افزایش مسمومیت ناشی از دیگوکسین می شود . از مصرف غذاهای سرشار از کلسیم 2 ساعت قبل یا بعد از مصرف دیگوکسین خودداری کنید .
دیگوکسین باعث افزایش دفع ادرادی منیزیم می گردد .کمبود منیزیم باعث بروز مشکلات بالینی متعددی از جمله حساسیت عصبی – عضلانی ، آریتمی قلبی و افزایش حساسیت نسبت به دیگوکسین می گردد . کمبود منیزیم باعث ممانعت از عملکرد صحیح دیگوکسین می شود .
مصرف مکمل های منیزیم معمولا در افرادی که دیگوکسین مصرف می کنند مفید است . برای مصرف آن حتما با پزشک خود مشورت کنید